Begroeting

Welkom in het huis van de Heer
waar wij samen willen bidden en vieren
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Iemand welkom heten, is zeggen dat die ander er mag zijn,
dat je het fijn vindt dat hij gekomen is,
dat je hem gastvrij wilt ontvangen.
Uit de lezingen van vandaag blijkt
hoe wezenlijk het is voor ons, christenen,
dat wij niet alleen elkaar,
maar ook vreemden welkom heten in ons midden.
Gastvrij zijn voor bekenden doen wij meestal van harte,
maar tegenover vreemdelingen
zijn wij – op z’n zachts uitgedrukt –
doorgaans veel gereserveer­der.
En toch…
als God ons wil benaderen
doet Hij dat bij voorkeur in de persoon van een vreemde
die toevallig ons levenspad kruist.

Het zou dus wel eens kunnen
dat wij heel wat ontmoetingen met God gemist hebben,
omdat wij tegenover vreemden en vreemdelingen
niet gastvrij genoeg waren.

Begroeting

Moge de Heer ons zegenen,
nu wij hier bijeen gekomen zijn
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Jezus kwam getuigen dat God van zijn schepping zielsveel houdt,
dat hij waakt over al zijn schepselen.
Maar dat betekent niet dat we, als we in Hem geloven,
gevrijwaard zullen blijven van tegenslag of tegenkanting.
Als lijden ook ‘goede mensen’ treft,
blijven we dan nog geloven in die liefdevolle God?

Begroeting

Waar twee of drie in zijn naam samen zijn, daar is de Heer in hun midden.
Daarom mag onze geloofsgemeenschap zich hier bijeen weten
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

De lezingen reiken ons vandaag ‘eenheid’ aan als centraal thema:
eenheid als de grote uitdaging voor het oude Israël;
eenheid als droom, maar ook als struikelblok voor Jezus.
Eenheid waarmee alles staat of valt.
Waar geen eenheid is kan/wil God niet wonen,
gaat het Verbond verloren
en verdwijnen Jezus’ Woorden als sneeuw voor de zon.
Als we in het leven iets willen bereiken met de mensheid,
als we dat Rijk van God een schijn van kans willen geven,
dan zullen we eerst de gebroken eenheid moeten herstellen
en de ‘verloren schapen’ terug samenbrengen.
Daartoe worden we vandaag, samen met de twaalf, geroepen en gezonden.
Omdat we in plaats van eenheid nogal eens verwarring stichten,
en zo delen in de schuld van heel de wereld,
keren we ons eerst tot elkaar en tot God en bidden om vergeving.

Begroeting

Van harte welkom,
allen die genodigd zijt aan de Tafel van de Heer.
Laat ons deze bijeenkomst plaatsen
onder het teken van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Zo dikwijls vieren wij eucharistie, het ‘goede brood’.
Waarom dan nog zo’n surplus-feestdag als ‘Sacramentsdag’?
Eucharistie vieren mag geen ‘gewoonte’ worden
en daarom wil de Kerk dat we eens uitdrukkelijk stilstaan bij
en nadenken over de draagwijdte
van samen brood breken en de beker rondreiken.
Geen half-magisch ritueel bestemd voor gesloten cenakels,
maar een krachtig teken dat ons aanspoort
om Gods Woord om te zetten in daden van recht en gerechtigheid,
in daden van menslievendheid.

Begroeting 1

Op het feest van onze Drie-ene God
willen we het kruisteken waarmee wij deze viering beginnen
wat meer reliëf geven.

In de naam van + de Vader,
die ons het leven geeft,
die antwoordt op onze vragen
en ons vrij laat.

In de naam van de Zoon,
die in de wereld komt,
het mensenleven deelt,
onze broeder wil zijn,
en ons voorgaat.

In de naam van de Geest,
die onze harten verwarmt,
ons denken verlicht,
richting geeft aan ons handelen,
en ons krachtig maakt. Amen.
Kees Pannekoek

Lees meer

Lees meer

Begroeting
           
Hartelijk welkom U allen op dit hoogfeest
waarop wij Jezus’ terugkeer naar zijn Vader vieren.
Moge God hier in ons midden aanwezig zijn
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1 

Welkom op Hemelvaartsdag!
Hemelvaart markeert een begin- en een eindpunt.
De periode met de aardse Jezus wordt afgesloten.
De Kerk van de levende herinnering begint.
Misschien kan je dat vergelijken met het moment
waarop je het ouderlijk huis verlaat
om je eigen nest uit te bouwen.
Je weet genoeg om die nieuwe taak aan te vatten,
maar toch is er even dat vacuüm en de bezorgde vraag:
Red ik dat? Hoe zal het gaan?
Een beetje bemoediging kan dan deugd doen.
Moge deze viering ons die bemoediging schenken.