Terwijl modemakers van over de hele wereld al via de televisie proberen hun wintercollectie aan de man te brengen, alsof onze hele outfit dringend aan herziening toe is, zegt Christus ons in zijn Evangelie nog geen reservetuniek mee te nemen wanneer we op missie worden uitgezonden. Een verrassend contrast dus tussen het leven van vandaag en de oproep van Jezus. In eerste instantie zouden we in de val kunnen trappen zulke uitspraak van Jezus gewoon te verwerpen, weigeren om diens gebrek aan praktische zin te aanvaarden. Christus spreekt echter niet over eender welke trip, hij heeft het niet over een plezierreisje of een tijd van ontspanning. Nee, hij heeft het over de missie, over de oogst.

Van zaad tot boom
(Ezechiël 17, 1. 22-24 ; Mc. 4,26-34)    

Telkens wij het Onze Vader bidden vragen wij aan God: “Moge uw Rijk komen”.  Wat betekent dat ‘Rijk Gods’ waar wij zo vaak om bidden? Wat houdt dat in? Geen gemakkelijk te beantwoorden vraag. En als je die vraag aan Jezus voorlegt, dan krijg je ook van Hem geen duidelijke definitie of beschrijving als antwoord, wel een wat vreemde vergelijking. Een beeld dat ook opduikt in onze eerste lezing: Gods Rijk is als een boom waarin vogels hun nesten kunnen bouwen.

Er wordt wel eens lachend gezegd dat als je aan een buitenstaander de structuur van de Belgische samenleving hebt uitgelegd en die persoon beweert het nu te begrijpen, dat je het dan wellicht verkeerd hebt uitgelegd. Hetzelfde kan je zeggen over de heilige Drievuldigheid. Ook al is het de grote synthese van ons geloof toch blijft het een mysterie. Ik kan me daarbij beroepen op een gezaghebbende stem die schreef:

“Ik kan niet meegaan met binnentrinitarische speculaties, zij het die (vanuit menselijke voorgegeven modellen) van Augustinus, van Bonaventura of Thomas, of die van Hegel, en hedendaagse theologen. Al bewonder ik daarbij hun trinitarische piëteit, die ik overigens deel, ik ben niettemin huiverig voor het vleugje menselijke onbescheidenheid wat betreft hun trinitarische speculaties. Dat is ook de reden waarom ik nooit een traktaat 'De Trinitate’ heb geschreven, al heb ik voor de rest alles wat er in de theologie ongeveer te behandelen valt, ergens wellicht wel in mijn reflecties betrokken.”
(Schillebeeckx E., Theologisch testament, Nelissen, Baarn, 1994, p.97)

In zijn Lied van de vijftigste dag plaatst Huub Oosterhuis Pinksteren midden in de mislukking. Misschien kan je het lied eerst beluisteren voor je verder leest: https://www.youtube.com/watch?v=jvrRDLRvznk. De tekst begint met de ontstellende aanblik van de gefolterde en vermoorde Jezus. De kapotgeslagen goedheid, de geliquideerde keuze voor gerechtigheid en liefde. Idealen geplunderd. Als je het meest dierbare in je leven ziet vallen, denk je, totaal ontredderd: dit is het einde van alles. Niets heeft nog zin.

Nu de pandemie stilaan of bijna overwonnen is en wij terug de vrijheid hebben om samen te mogen vieren, groeit het verlangen om samen te komen.
Langs deze weg nodigen de paters en de leden van de Dominicaanse Familie jullie allen uit bij de heropening van de Dominicanenkerk.
We gaan van start met de weekend vieringen op 12 - 13 Juni, op zaterdag om 18u. en op zondag om 9u.30 en 11u.
We zien er allen naar uit om elkaar terug te mogen ontmoeten in de ons zo vertrouwde Dominicanenkerk in Knokke.

Pasen in Sint-Paulus: dat betekent als vanouds een feestelijke orkestmis! Maar hoe vier je Pasen in pandemische tijden waarin maar 15 mensen in de kerk toegelaten zijn? We kiezen noodgedwongen maar resoluut voor de livestreaming van een slanke orkestmis met één musicus per partij. Voor wie goed telt: pastoor Didier Croonenberghs + 8 musici Euterpe Baroque Consort + zangers Utopia = 15 personen.

Een kunstwerk van wereldformaat
Ignace D’hert o.p.

Het zou een geweldig jaar worden. Het gerestaureerde Lam Gods van de gebroeders Van Eyck keert terug naar de Sint Baafskerk te Gent. Na jaren zorgvuldige restauratie neemt het weer zijn oorspronkelijke plaats in. In alle toonaarden wordt de lof gezongen van het kunstwerk dat geldt als een topstuk van ons werelderfgoed.  Eén van de frequente commentaren heeft betrekking op het lam dat centraal staat in het middenste onderpaneel. "Heb je die ogen gezien? Hoe het ons aankijkt?" Gerestaureerd komt de expressie van de ogen inderdaad over alsof je persoonlijk  wordt geappelleerd.   

Thuis en Familie behoren al jaren tot de meest populaire televisieprogramma’s in Vlaanderen. Dat moet ons niet verbazen. Ons welbevinden hangt in grote mate af van goede relaties in onze intiemste kringen: gezin en familie. De gelukkigste momenten en meeste dramatische toestanden spelen zich dan ook voornamelijk daar af. Meer dan stof genoeg voor jarenlange soaps.

Wat Marcus ons vandaag laat zien is geen schoon kiekje van een happy family. Geen prentje van ouders, broers en zussen gezellig samen lachend voor de foto die straks via Instagram aan iedereen getoond wordt. In zijn verhaal klinkt een ondertoon van pijn en diep onbegrip mee.

Aan broeder Gerard Francisco Timoner, o.p.,
Magister-generaal generaal van de Orde der Predikers

Praedicator Gratiae: onder de titels die aan de heilige Dominicus zijn geven, springt die van ‘prediker van de genade" eruit vanwege de overeenkomst met het charisma en de zending van de door hem gestichte Orde. In dit jaar, dat de achthonderdste verjaardag van de dood van de heilige Dominicus markeert, sluit ik mij graag aan bij de predikbroeders in dankbaarheid voor de spirituele vruchtbaarheid van dat charisma en die zending, die tot uitdrukking komt in de rijke verscheidenheid binnen de dominicaanse familie zoals die in de loop van de eeuwen is uitgegroeid. Mijn gebed, mijn groet en mijn goede wensen gaan uit naar alle leden van deze grote familie, die het contemplatieve leven en apostolisch werk omvat van haar contemplatieve en actieve zusters, haar fraterniteiten van priesters en van leken, haar seculiere instituten en haar jeugdbewegingen.

Onze orkestmis voor Pinksteren wordt u als livestream aangeboden. Nog steeds geldt immers de richtlijn dat slechts 15 personen een viering mogen bijwonen. Pastoor Didier Croonenberghs gaat de viering voor. ‘Veni Creator Spiritus’, geschreven door Tomàs Luis da Victoria, is het zeer toepasselijk Pinkstermotet dat de ‘Missa dolorosa’ van Antonio Caldara in het programma vergezelt.

« Quod omnes tangit ab omnibus  tractari et approbari debet ».

Dit is een beroemde zin onder advocaten en juristen! Laat het me u niet te moeilijk maken... en deze filosofische uitspraak vertalen! “Wat iedereen aangaat, moet door iedereen worden besproken en goedgekeurd”. Het is duidelijk dat dit een ideaal is dat zelden wordt bereikt ! Toch heeft deze uitspraak een belangrijke rol gespeeld in de evolutie van de democratie doorheen de geschiedenis...

Toen Jezus en zijn leerlingen Jeruzalem naderden en de Olijfberg bestegen in de richting van Betfage, zond Jezus twee van hen vooruit met de opdracht: 'Gaat naar het dorp, daar vóór u, en het eerste dan ge zult vinden is een vastgebonden ezelin met een veulen. Maakt die los en brengt ze bij Mij.